Lakin güzel kaybettik…
Kazanacağımıza o kadar emindik ki aslında
kaybettiğimizi göremedik.
Doğrusunu söylemek gerekirse kazanmaktan başka
çaremiz olmadığına ikna edildik. Hep kazanmaya çalıştık, rakiplerimizi, bizden
geride kalanları hiç düşünmedik. Elde ettiklerimizle sevindik durduk, oyalandık
onlarla işte. Kimseyi ortak etmedik zaferlerimize.
Sonra!
Sonra biz de kaybettik. Kaybedince de gördük ki biz
kaybedenler bizim kazandığımızda düştüğümüz hataya düşmüşler. Zafer
çığlıklarına şahit olduk. Zaferimize ortak etmediklerimizi mağlubiyetlerimizin
sorumlusu gördük. Daha da çok kaybettik azizim daha da çok kaybettik.
Şimdi!
Karar verme sırası sende!
Küçük zaferlerini tek başına kutlamaya devam mı
edip, mağlubiyetlerine sorumlular mı arayacaksın? Yoksa paylaşacak mısın?
Unutma!
“Bir şeyleri paylaşma hissi, paylaştığın
şeyden daha lezzetlidir”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder